Je zit op mijn site te kijken, de site van een coach. Het zou dus kunnen dat je denkt dat je een probleem hebt en dat je hoopt dat een coach jou kan helpen dat probleem op te lossen. Prima. Daar verdien ik mijn brood mee.
Laten we eens onderzoeken wat een probleem eigenlijk is.
En dan bedoel ik niet die situaties die bedreigend zijn voor je fysieke gestel. Ik bedoel niet dat je ernstig ziek bent, of dakloos, of dat je geen eten voor jezelf en je kinderen kunt kopen of dat je in een gewelddadige relatie zit. Dat zijn problemen die om een snelle, praktische oplossing vragen. Maar ook die kunnen nog jaren onopgelost blijven, als ze al ooit opgelost kunnen worden. Die problemen bedoel ik niet. Daarvoor zit jij hier nu ook niet op mijn site.
De meeste problemen zitten in ons hoofd. Ik geef wat voorbeelden.
- Stel je bent ontevreden over je relatie. Je denkt dat het beter kan en misschien zelfs dat jij beter verdient. En wie weet trek je het helemaal door en denk je dat het wel heel treurig zou zijn als je de rest van je leven in deze onbevredigende relatie moet blijven zitten en dus nooit echt het geluk zult kunnen vinden.
- Of je hebt kinderen, een man en een drukke baan en je rent van vergadering, naar voetbalclub, naar supermarkt en ’s avonds val je uitgeput na het voorlezen naast je jongste in slaap. Je vraagt je af of je dit volhoudt. En als je het al volhoudt, of dit nou het leven is waar jij voor getekend had.
- Ikzelf was jarenlang ontevreden over mijn werk aan de Universiteit van Amsterdam. Aan de ene kant verveelde ik me stierlijk, terwijl er aan de andere kant zoveel werk was dat ik me altijd onder grote druk voelde staan
Hoezo zit dat in ons hoofd? We voelen dit toch zo?
Jazeker, maar onze emoties en gevoelens zijn een reactie op onze gedachten..
We nemen het voorbeeld van de relatie . Wat zijn zoal gedachten die hier een rol kunnen spelen?
- Deze relatie is onbevredigend
- Ik verdien beter
- Moet het de rest van mijn leven zo blijven?
- Ik zal nooit gelukkig kunnen zijn
Met name die laatste twee gedachten maken het bijna ondraaglijk om nog langer in deze relatie te blijven. Als we dit denken, dan kunnen we er donder op zeggen dat we ons niet prettig voelen.
We nemen de eerste gedachte onder de loep: “Deze relatie is onbevredigend.”
Daar zit een hele keur aan gedachten achter. Gedachten over:
- Hoe een relatie wel en niet hoort te zijn
- Wat de ander wel en niet hoort te doen
- Wat de ander wel en niet zou moeten willen
- Hoe wij ons wel en niet zouden moeten voelen in nabijheid van de ander en hoe vaak
- Dat onze emoties rechtstreeks het gevolg zijn van wat de ander doet of laat en vice versa
- Dat ons geluk afhangt van het hebben van een bevredigende relatie
- Hoe de buitenwereld naar de relatie kijkt
Allemaal onderwerpen waar wij ideeën over hebben ontwikkeld in de loop van ons leven. Door de relaties die we om ons heen zagen, om te beginnen die van onze ouders, maar ook door relaties op tv, in films, boeken, songteksten, sprookjes, noem maar op, hebben wij een ideaalplaatje ontwikkeld van een liefdesrelatie.
En als we dan onze relatie met dat plaatje vergelijken, tja… welke relatie zou die test overleven?
En dan nog alle ideeën die we op dezelfde manier gedurende ons leven hebben opgedaan over het hebben van een slechte relatie of over het niet hebben van een relatie. Zielig? Mislukt? Verdiende loon? Zonde van je leven? Verspilde tijd?
En wat denk jij daarvan?
Dit gebeurt allemaal in ons hoofd. Het gaat hier allemaal om gedachten. Het gaat hier niet of nauwelijks om wat er feitelijk gebeurt.
Stel je eens even iets voor. Stel je voor dat deze onbevredigende relatie inderdaad toevallig het probleem is waarvoor jij op deze site beland bent. En stel je nu eens voor wat je dan allemaal aan negatieve gedachten over je partner en jullie relatie zou kunnen hebben. Ga er even voor zitten en denk die gedachten met volle overtuiging, zodat het echt lijkt alsof jij nu daadwerkelijk in zo’n relatie zit. Lukt dat?
Voelt niet lekker, hè?
En laat die gedachten nu weer allemaal los. Zelfs als je daadwerkelijk ontevreden bent over je relatie, laat ze los. Voor eventjes moet dat zelfs dan wel lukken. Probeer het maar een tijdje. Lukt dat?
Waar is dan het probleem?
Dit wil overigens niet zeggen dat we niet oprecht kunnen besluiten dat deze relatie, in deze vorm, met deze persoon, niet is wat we op dit moment in ons leven willen en daar gevolg aan kunnen geven.
Als we het probleem ‘onze relatie’ proberen op te lossen door er over na te denken, dan komen we er niet uit. Logisch, want we zitten al bijna ons hele leven gevangen in dezelfde cirkel van denkbeelden, ideeën en gedachten. En welke gedachte is oprecht en puur van ons? En welke hebben we ons aan laten praten? Bovendien denken we de ene dag dit en de andere dag precies het tegenovergestelde, vaak met dezelfde overtuiging.
Met andere woorden, gedachten zijn niet bepaald betrouwbaar.
En wat is een gedachte eigenlijk? Waar bestaat die uit? Als we dat echt goed bekijken, waar komen we dan op uit?
Het is geen materie, geen beeld, geen sensatie in het lichaam, geen geluid, geen geur, geen smaak. We kunnen het niet pakken, geen foto van maken, niet aan anderen laten horen. Het kan ons geen fysiek geweld aan doen. Het is vluchtiger dan wolken, vluchtiger dan wind. En toch kunnen we ons hele leven erdoor laten verzieken.
Waarom doen we dat?
Omdat we op een of andere manier zijn gaan geloven dat onze gedachten wel een waarheid moeten bevatten. Waarom zouden ze er anders zijn? En waarom roepen ze anders zoveel emoties op? Het kan niet anders dan dat er minstens een kern van waarheid in zit.
Maar is dat werkelijk zo?
Al met al laten we iets vluchtigs, ongrijpbaars en onbetrouwbaars als gedachten onze problemen veroorzaken en proberen we daarna met hetzelfde denken die problemen weer op te lossen.
Daar valt niet veel goeds van te verwachten.
—
0 Comments